Mara Hauck is wetenschapper en specialist op het gebied van levenscyclusanalyse (LCA) bij TNO. Ze is werkpakket leider voor Carbon footprint in het NSE programma.

Waar gaat je onderzoek over in het werkpakket 'Carbon footprint'?
Dit jaar vergelijken we de carbon footprints van platforms en verschillende soorten eilanden in de ondiepe Noordzee. Hiervoor gebruiken we life cycle assessment (LCA). Met andere woorden, we kwantificeren de uitstoot van broeikasgassen die verband houden met de materialen, de constructie, het vervoer, de installatie, het onderhoud en de ontmanteling van deze constructies.

Je kijkt ook naar de CO2-voetafdruk van waterstofproductie. Wat kunt je ons daarover vertellen?
We hebben gekeken naar de CO2-voetafdruk van waterstofproductie in een eerder NSE-project. We hebben ontdekt dat waterstof uit elektrolyse een lagere koolstofvoetafdruk heeft dan waterstof uit aardgas (grijs en blauw) als en alleen als de elektriciteitsbron hernieuwbaar is (groene waterstof). Vanuit het oogpunt van de CO2-voetafdruk waren er geen duidelijke voorkeuren voor elektrolyse op het vasteland of op zee. Uit de discussies bleek echter dat onshore voordelen zou kunnen bieden omdat er meer mogelijkheden zijn om voordelen te creëren door hergebruik van zuurstof en gas.

Platforms in de Noordzee kunnen worden ontmanteld of hergebruikt. Wat zijn de gevolgen van ontmanteling van het platform?
Voor de CO2-voetafdruk zijn energie- en materiaalgebruik van belang, in dit geval zou het transport van het platform onshore de CO2-voetafdruk vergroten. Anderzijds, als materialen worden teruggewonnen en hergebruikt, kan dat elders emissies voor de productie van nieuw staal voorkomen, wat een energie-intensief proces is.

Zijn er ook gevolgen als platforms blijven staan?
Vanuit het oogpunt van de CO2-voetafdruk zijn deze gevolgen gering. Natuurlijk zijn er andere aspecten waar andere WP-leiders u waarschijnlijk meer over kunnen vertellen.